بررسی ارتباط نوبت کاری با استرس شغلی در رانندگان آژانس های درون شهری یزد

مقدمه: در دنیای امروز نقش استرس های شغلی در ایجاد مشکلات، انواع بیماری ها و معلولیت های جسمی و روانی و هزینه های سرسام آور ناشی از آن به خصوص در مشاغل ویژه و خطرناک بر کسی پوشیده نیست، یکی از عواملی که می تواند باعث افزایش استرس شود نوبت کاری است، بنابراین مطالعه مزبور به منظور تعیین ارتباط نوبت کاری با استرس شغلی در رانندگان آژانس های درون شهری یزد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کوهورت- تاریخی است. تعداد نمونه پژوهش شامل 267 نفر از رانندگان آژانس های درون شهری یزد می باشند که نمونه گیری آن به شکل خوشه ای انجام شد در این مطالعه رانندگان بر اساس شیفت کاری خود به دو دسته نوبت کار و غیرنوبت کار تقسیم شدند. 142 نفر از افراد مورد مطالعه را گروه نوبت کار و 125 نفر را نیز گروه غیرنوبت کار تشکیل داده اند. متغیرهای سن و جنس در هر دو گروه همانندسازی شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استرس شغلی اسیپو و برای انجام آزمون آماری از آزمون t-test استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج این تحقیق 8/76% رانندگان در گروه غیرنوبت کار و 1/90% رانندگان در گروه نوبت کار دارای نمره استرس بیشتر از 140 و دارای سطح استرس بالایی بوده اند. به علاوه میانگین نمره استرس در گروه نوبت کار بالاتر از گروه غیرنوبت کار می باشد. همچنین از لحاظ آماری بین میانگین نمره استرس و نوبت کاری ارتباط معناداری وجو د دارد (021/0p=). نتیجه گیری: نتایج بدست آمده حاکی از آن است که نوبت کاری اثر بسزایی بر روی استرس شغلی رانندگان داشته و این موضوع می تواند سبب پیامدهایی از قبیل حوادث ترافیکی، بیماری های شغلی و غیره گردد. بنابراین مدیریت کنترل استرس محیط کار در چهارچوب اهداف مدیریت ریسک می تواند در کاهش پیامدهای ناشی از آن بسیار موثر باشد.